GELOVEN IN HET ALLEDAAGSE

(Meer info? Klik hier of op de afbeelding)

Een Westriese spreuk luidt: Alles op sun taid, nei de kerk en nei de maid!
Ofewel je hebt de zondag én de andere dagen van de week. Op zondag ga je naar de kerk - alijd, vaak of soms - en ben je bezig met je geloof. Op de andere dagen leef je met je familie, ga je naar je werk of naar school, doe je vrijwilligerswerk en zoek je vertier. Zijn het twee gescheiden sectoren van ons leven? Dat denken wij misschien, maar dat is natuurlijk niet zo. In de viering op zondag komen wij om getroost, bemoedigd, bevestigd en uitgedaagd te worden met (bijbel)verhalen, gebeden en liederen. We horen over het verhaal van God met zijn mensen vroeger en nu. Het is een ontmoeting met God én met elkaar. Wat wordt aangereikt nemen we mee het leven van alledag in. We ontdekken vaak dat wat we aan geloven meekrijgen door de week verloren gaat, niet werkt of vergeten wordt. Daarom gaan we op zondag opnieuw naar de kerk om opnieuw te leren hoe wij ons geloven handen en voeten kunnen geven op de plek waar wij wonen en werken.

Hebben wij zo met vallen en opstaan een woord - een daad voor de wereld in het klein - in het groot misschien?
Komt geloven in het alledaagse zo aan het licht?

Je kunt geloven in het alledaagse echter ook anders verstaan. Je kunt instemmen met onze paus Franciscus, die zegt:
God kun je nergens ontmoeten als je Hem niet éérst ontmoet hebt in de gekwetste, beledigde en beschadigde mensen die je op je weg door het leven ontmoet. Als je zo denkt én doet hef je de scheiding tussen de zondag en de dagen van de week op. Dan sta je door je geloven in het “en toch!...” open voor God, die ons voortdurend oproept te werken aan een bewoonbare aarde voor iedereen op zondag én op alle dagen van de week.

Meer info? Klik op de afbeelding